: ଡଃ ଅସିତ କୁମାର ସ୍ବାଇଁ

ଲେଖିବାର ମାନେ ବି କିଛି ହୁଏନା

ଯଦି ନଥାଏ କେହି ପାଖରେ ଶୁଣିବାପାଇଁ

ଆଉ ଦେବାକୁ ମତାମତ

ନ ସାଜି ମୁକ ନିରନ୍ତର

ନ ରଖି ଆଶା ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରର

ଶୁଣିବାର ବି ନଥାଏ ଅର୍ଥ କିଛି

ଯଦି ଭରି ନ ହୁଏ ମୋ ଆତ୍ମାର ବିଭୋରତା

ଆଉ ବାରିବାକୁ ଫରକ

ଅବରୁଦ୍ଧ ପୋଖରୀ ଓ ଶୀତଳ ଝରଣାର

ଯାହା ଅବିରତ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ଆବାହମାନ କାଳରୁ

ସେ ସ୍ବାଦ ବି ମୋ' ପାଖରେ ଅର୍ଥହୀନ

ଯଦି ନ ହୁଅନ୍ତି ତୃପ୍ତ ମୋ' ଆତ୍ମ-ପରିଜନ

ଯାହାଙ୍କ ପାଇଁ

ମୁଁ ହିଁ ସବୁକିଛି

ଆଉ କଳ୍ପନାର ଅଦୂରରେ ମୋର ସର୍ବସ୍ବ ସେମାନେ

ଆଘ୍ରାଣର ସଂଗ୍ୟାଁ କିବା ସଂଗ୍ୟାଁହୀନ ମୋ’ ପାଇଁ

ଯାହା ପାରେ ନା ଫରକ

କରିବାକୁ ଅଧିକାଂଶତଃ

ଘୁରୁଥିବା ଦୁର୍ଜନ ଓ ସ୍ବଜନମାନଙ୍କୁ ମୋ’ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବେ

ଲୋଡା ପଡେ ଶକ୍ତି ସେବେ ମୋ’ ନୟନଯୁଗଳର

ଦେଖିବାର ନିରର୍ଥକତା ବି ହୁଏ ପ୍ରମାଣିତ ବାରମ୍ବାର

ଯଦି ମୁଁ ହୁଏ ଲାଚାର

ଏ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଇଁ

ଯେଉଁଠି କରିପାରେନା ମୁଁ କିଛି ଆଉ ପାଲଟି ଯାଏ

ବହ୍ୟମାନ ନିର୍ଝରିଣୀରୁ ଆବଦ୍ଧ ପୁଷ୍କରିଣୀ