: ଏମ୍. ବିଜୟ କୁମାର

ମୋ’ ଜୂ କାହିଁ ଯେ

ପାଟି ଖୋଲିବି,

ମୁହଁତୋଡ଼ ଜବାବ ଦେବି?

ମୁଁ ତ ପଚାସଢ଼ା ମୁର୍ଦ୍ଦାର

ମୋର କେହି ନାହିଁ ବଲି ତ

ହୋଇପାରିନି ଶବଦାହ

ପରିବାର ଆତ୍ମିୟ ସୋଦର୤

ହଁ, ମୋର ସବୁ ଥିଲା

ମା’ ବାପା, ଭାଇ ଅଜା ଆଇ

ଝଡ଼ ଆସି ପବନରେ ଉଡ଼େଇନେଲା

ନା ବନ୍ୟା ଆସି ପାଣିରେ ବୁଡ଼େଇ ଦେଲା

ଭୂକମ୍ପ ହୋଇ ପାତାଳେ ଚାପିଦେଲା

ନା ମୋତେ ଜଣା ନାହିଁ୤

ରହିବାକୁ ଘରଟିଏ

ହୋଇପାରେ

ଝାଟି-ମାଟି, ନଡ଼ା-ଛପର

ଓଳିଏ ଖାଇବାକୁ

ପୋଷେ ଚାଉଳ

ଚଳୁଥିଲା ପରିବାର

ହସଖୁସିର ସ୍ବର୍ଗ

ମୋ ପାଇଁ ସ୍ନେହମନ୍ଦିର

ସୁଖ-ଦୁଃଖର ସାଥି

ଭାବ-ସମୁଦର୤

ମୁଁ ନାଚାର

କହିବାକୁ ଅନାହାର

ମୁକ, ଅନ୍ଧବଧିର

ମୁଁ ତ ମୁର୍ଦ୍ଦାର

ମୁର୍ଦ୍ଦାର ଅନ୍ୟ ନାଁ କଣ ନା

ଶବ ବା ମୃତଦେହ

ମୁଁ ମୃତ ନୁହେଁ ତ ଆଉ କ’ଣ?

ରକ୍ତାକ୍ତ, କ୍ଷତାକ୍ତ

ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଜର୍ଜରିତ

ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଛଟପଟ

ବାଷ୍ପରୁଦ୍ଧ ନିଶ୍ବାସ-ପ୍ରଶ୍ବାସ

ତଥାପି ନିରବ

ପେଟର ଭୋକଶୋଷ

ଯାହାର ପାଣି ପବନ

ନିଜ ଅଶ୍ରୁ ରକ୍ତପିଇ

ଜୀଇଁଛି ଜୀବନ

ସେ ମୃତ ନା ଜୀବିତ?

ପାଟି ଫୁଟି ଯିଏ ମୂକ

ଆଖି ଦେଖି ଯିଏ ଅନ୍ଧ

କାନେ ଶୁଣି ଯିଏ ବଧିର

ଗୋଡ଼ ଥାଇ ଯିଏ ପଙ୍ଗୁ୤

ମୋ ଦିହରେ ଲାଗିଛି

ଅବହେଳାର ହାତ

ଦାଦନର ଛାପ

ଅପମାନ ଉପହାସ

ଶୋଷକ ଶାସକର ବିଦ୍ବେଷ

ଭୟ ଆତଙ୍କ ଶାସ

ଶୋଷଣର ଇତିହାସ୤

ଉତ୍ତରା ଶାସନ, ଗଙ୍ଗୋତ୍ରୀ ନଗର

ଭୁବନେଶ୍ବର - ୦୨, ଓଡ଼ିଶା ଭ୍ରାମ୍ୟଭାଷ : ୭୯୭୮୭୮୪୧୩୦