: ଉମେଶ କୁମାର ବେହେରା

ଶୀତ ସକାଳେ, କୁହୁଡିର ବାଦଲ ତଳେ

ନିରବ ରାସ୍ତାରେ, ଏକା ଏକା ମୁଁ ଚାଲୁ ଥାଏଁ ।

ଗୋଟେ ପଟେ ହିମାଲୟ ପର୍ବତର ଝାପ୍ସା ଛବିଟିଏ

ଆଉ ଗୋଟେ ପଟେ ବାମ୍ଫ ରେ ଭରା ପୋଖରୀ ଟିଏ

ମୋ ଆଗରେ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ରାସ୍ତା ଟିଏ

ଲମ୍ବି ଯାଇଛି ଖଣ୍ଡେ ଦୁରକୁ, ହଜି ଯାଇଛି କୁହୁଡି ଭିତରେ

ଏକାଏକା ମୁଁ ଚାଲୁଥାଏ ସ୍ୱଲ୍ପ ଗତିରେ

ନିରବ ରାସ୍ତାରେ........ ।

ହଠାତ୍ ପଛକୁ ଥରେ ବୁଲି ଚାହିଁ ଦେଲି

ଦୁରବଣ ରୁ ଫୁଲ ଟିଏ ଫୁଟି ଉଠୁଛି

କୁହୁଡି ର ବାଦଲ ଚିରି ଜହ୍ନ ଟିଏ ଉଙ୍କି ମାରୁଛି

ମୁଁ ଦେଖିଲି, ଧିରେ ଧିରେ ଝିଅଟିଏ ଚାଲି ଆସୁଛି.....ା

ତାକୁ ଦେଖିଲା ମାତ୍ରେ, ମୋ ଦେହକୁ ମଳୟ ପବନ ଛୁଇଁଦେଲା

ଯେତେବେଳେ ମୋ ସାମ୍ନା ରୁ ଚାଲିଗଲା

ମୋ ମନରେ ଅପାର ଖୁସିର ଜୁଆର ଉଠିଲା

କାହିଁ ଆସିଥିଲ କ୍ଷଣକ ସମୟ ପାଇଁ

ଦେଖୁ ଦେଖୁ କୁଆଡେ ଚାଲିଗଲ କାହିଁ

ହଜିଗଲ କି ଲୁଚିଦେଲ ତୁମେ ଏକୁହୁଡି ଭିତରେ

ଆଜିବି ଖୋଜୁଛି ଏ ନିରବ ରାସ୍ତାରେ

ଶୀତ ସକାଳେ କୁହୁଡିର ବାଦଳ ତଲେ ।ା

ଉମେଶ କୁମାର ବେହେରା

କର୍ଲାବାହାଲି, କଂଟାବାଞ୍ଜି, ବଲାଙ୍ଗିର

ମୋ.୮୬୫୮୪୮୪୧୬୬