: କଳ୍ପତରୁ ମିଶ୍ର

* ମାମୁନି ଆମର ସୁନା ନାଖୀ ଝିଅଟା ଏ

ମାମୁନି ଆମର ସଭିଠୁ ଆଦର ପାଏ

*ପଢା ବେଳେ ପଢେ ,ଖେଳ ବେଳେ ଖେଳେ

ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ଗୀତ ଗାଏ, ପୁଣି କେତେ ଧୂଳି ଘର ତୋଳେ *

* ପିନ୍ଧି ଦିଏ ନିଇତି ସେ, ତା’ ବୋଉ ପିନ୍ଧା ଶାଢ଼ୀ ଟେ

ମଥା ରେ ଓଢଣା ଦିଏ ସତେ ନୂଆ ବୋହୁ ଟେ *

* ହାତରେ ତା ପାଣି କାଚ ପିନ୍ଧେ ନାଲା ଟିକିଲି

ପାଦ ରେ ଅଳତା ପୀନ୍ଧେ ଥିରି ଥିରି ତା ଚାଲି *

* ବାରିପଟ ଆମ୍ବ ମୂଳ ତାର ଛୋଟ କୁଡ଼ିଆ

ସାଥି ପିଲା ଡାକି ଘର ତଳେ ବଢିଆ *

* ବାଲି,ଗୋଡି,ମାଟି ରାନ୍ଧେ ସଜେଇ ସେ ସଢ଼େଇ

ଡାଲି,ଭାତ ରାନ୍ଧେ କରି ଭଙ୍ଗା ମାଟି ହାଣ୍ଡି କଡେଇ *

*ଅମାନିଆ ତାର ମନ ସଦା ହୁଏ ଅସ୍ଥିର

ପ୍ରଜାପତି ପରି ଉଡୁଥାଏ ' ନିରନ୍ତର *

* ହାତରେ ତାହାର ଥାଏ ଆମ ପୋଷା ବିଲେଇ

ମ୍ୟାଉଁ ମ୍ୟାଉଁ ବୋବାଇ ଖାଲି

* ଆଉଁସି ଦେଲେସେ ହୁଏ ଫୁଲେଇ

ଘୁଡୁର ଘୁଡୁର ଲାଞ୍ଜ କୁ ତୋଳି *

* ଝିଅ ଅବା ହେଉ ପୁଅ ସଭିଏଁ ତ ସମାନ

ବଡ ହେଲେ ରଖିବେତ ଦେଶ ଜାତି ସମ୍ମାନ *

* ଯେତେ ସବୁ କୁନି ପିଲା ସବୁ ଅମୁଲ୍ୟ ରତନ

ସୁନା ,ହୀରା ,ଲୀଳା ଠାରୁ ଅଧିକେ କର ଯତନ *

* ଅନ୍ଧାର କୁ ଦୂର କରେ ଦୀପ ଟିଏ ଯେସନେ

ବିକାଶ ଆଲୋକ ରାଜି ବୁଣି ଦେବେ ସେମାନେ *

* ଇତିହାସ ଆଜି ବିତ କହେ ସେହି ଶିଶୁ ଙ୍କର ବାରତା

ଧ୍ରୁବ, ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ, ବାଜିଆ, ଧରମା ବୀର ଆମର ଗାଥା *

* ଭାଙ୍ଗି ଦେବା ନାହିଁ କେବେ ଶିଶୁ ଙ୍କର ସପନ

ଭଲ ବାଟେ ନେଇ ତାଙ୍କୁ ଗଢି ତାଙ୍କ ଜୀବନ *

ନିଳୋକ, ବନ୍ତ, ଭଦ୍ରକ ମୋ:8093027494

ଇମେଲ୍ : mishra7593@gmail.com