: ଡମ୍ବରୁଧର ପଟ୍ଟନାୟକ

ହୋ ସାହୁକାରେ!

ତୁମ ଟାଙ୍ଗରା ଭୂଇଁକୁ

ମୋ ଝାଳରେ ଭିଜେଇ

ତୁମ ଦିଆ ବିହନ ବୁଣିଲି ଯେ

ସେଥିରୁ ଅଧେ ଗଜେଇଲା

ତ ଅଧେ ହେଲା ଖତ ୤

ତୁମ ଦିଆ ସାରର ଅସାରତାରେ

ମୋ ଗଛସବୁ ଭୋଗୁଛି

ଅପପୁଷ୍ଟିର ଧନୁଷ୍ଟଙ୍କାର ବାତ ୤

ଆଉ ଏବେ ଦେଖ ହୋ ସାହୁକାରେ!

‘ଯୋର୍ ଯାର ମୁଲକ ତାର’ ପରି

ଏବେ ମୋ କ୍ଷେତରେ

ଚକଡା ପୋକର ନିରଙ୍କୁଶ ରାଜୁତି

ଦୋରୁଅ ନିଗିଡା ଆଖୁପରି ଜୀବନକୁ ନେଇ

ଏବେ ମୁଁ କୁଆଡେ ଯିବି ହୋ ସାହୁକାରେ?

ଆଗକୁ ଗଲେ ଋଣର ତକ୍ଷକ,

ପଛକୁ ଗଲେ ହା’ଅନ୍ନର କୋରଡା,

ବାଁ ଡାହାଣରେ ନିର୍ଦ୍ଧୟ ‘ଚକଡା’,

ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ନିରାଶାର ସୂର୍ଯ୍ୟ ତ

ପାଦତଳେ ଥରଥର ମାଟି ମାଆର ପାପୁଲି ୤

ଏବେ ମୁଁ କୁଆଡେ ଯିବି ହୋ ସାହୁକାରେ?

କିଏ ମୋର ସାହା ହେବ?

ଏତେସବୁ ଜନଗହଳି ଭିତରେ

ଜଣେ କେବଳ ହାତପାତିଛି

କୋଳେଇନେବାକୁ ମୋ ମୁମୂର୍ଷୁ ଆତ୍ମାକୁ

ଏବେ ସେଇ ଯମ ହିଁ ମୋର ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ୤

ବାସ୍ ମୋ ଶବକୁ ଏଇ ଜମିରେ ହିଁ ପୋଡିଦିଅ

ନଡାତକ ତ କାମରେ ଲାଗିଯିବ ସାହୁକାରେ!

କେଜାଣି ମୋ ରକ୍ତ-ମାଂସ-ହାଡ-ପାଉଁଶର ଉର୍ବରତାରେ

ଆର ସନକୁ ସୁନା ଫଳିବ ତମ ଜମିରେ,

ବିଦାୟ ହୋ ସାହୁକାରେ, ବିଦାୟ!!

ବାଣିଜ୍ୟକର ବିଭାଗ, ରାୟଗଡ-୭୬୫୦୦୧

ଭ୍ରାମ୍ୟଭାଷ-୯୪୩୮୬୧୦୮୧୧