: ଏମ୍. ବିଜୟ କୁମାର

ଆରମ୍ ହେଲା ହର୍ସରି ପୁରାନ୍

ମୁଲ୍ କରୁଛେ ହସର ଗିଆନ୤

ହସଁରୀ ଦେବୀ ହସଁରୁ ଦେବତା

ହସିରା ଲାଗି ମାନତା ଶୁନତା୤

ପୂଜୁଛେ ତମକେ ଜୁଡ଼େ ହାତନେ

ପୂଜାବିଧି ମୁଇଁ କରି ନାଇଜାନେ୤

ହସୁଥିସ ହସଁରି ଫଲ ଖାଇ

ଲିଆ ଘନା ଲେଖେଁ ଗଦଗଦେଇ୤

ସୁତ୍ ମୁରୁଖ୍ ଟିକେ ନାଇଁ ବୁଧି

ଖରସିନ୍ ଭରି ହେଇଛେ ଗୁଦି୤

ଭସତ ବେଡ଼ା ଭାବଭକତି ନେ

କୁଲା କୁଲା ଭୁଗା ଭୁଗା ଭରନେ୤

ଟୁଁଣେ କୁଚି ମଡ଼ା କୁଁଦା ହେଇଛେ

ଗଦ ଗଦ ହେଇ ହସ ବୁଲୁଛେ୤

ଜୁହାର୍ ଜୁହାର୍ ହସଁରୀ ଦେବୀ

ଜୁହର୍ ତମର ମାଁ ବୁଆକେ ବି୤

କାଁଦୁଛେ ସଉକେ ଘରବସିଆ

ଖିଲ୍ ଖିଲେଇ ମୋର ଆଗେ ଠିଆ୤

ପର ନାଇ କର ଭାବି ପଡ଼ିଆ

ଡଣାସନ୍ ହେଇ ମାରେ ମୁଡ଼ିଆ୤

ହଁସ ଖୁସିନେ ଅମରୁତ ରସ

କପଡ଼ା କୁଚି କେତେ ନାଇ ହସ୤

ଜୁହାର ଛିନ ହସଁରୁ ଦେବତା

ଗୋଡ଼ ମୁଡ଼ ତକ ନଡ଼ିଆ କତା୤

ନି ହସ ତୁଁଣ ଚିଟ ମୁଳ ମୁଳ

ଜୀବନ ଆଏ ଇଁ ହଁସର ମୂଳ୤

ହସବେ ବଏଲେ ଲାଘ ଲାଗବ

ପଛେକା ମତେ ଦୁଷ୍ ନାଇ ଦେବ୤

ହସ ମୁଖ ମୁଳ ମୁଳ ଚେହେରା

ଅଁଳା ଜିଆଁ ଗଡ଼ ଗଡ଼ି ବଏରା୤

ବଏରି ନାଇ ହୁଅ ହସି ହସି

ବେକ କେ ନୋ ନିଅ ଗୋଡ଼ର ଫାଶି୤

ହସଁରି ଫୁଲ ହସଁରି ପୁରାନ

ହସି ଖୁସି ଭରା ଜୀଁଉ ଜୀବନ୤

ସଇଁତନା, ବଲାଙ୍ଗିର, ୩୨

ଭ୍ରାମ୍ୟଭାଷ : ୭୯୭୮୭୮୪୧୩୦