: ଡ: କୁଳାଙ୍ଗାର

ଟ୍ରେନର ଏସି ବଗିରେ ମଲାମୂଷା ଗନ୍ଧ ସହ

ଦି ଚାରିଟା ଜିଅନ୍ତା ଦେଖି;

ଘୃଣାରେ କି ଡରରେ କେଜାଣି ବିଚାରପତି ମହୋଦୟ

ଓହ୍ଲେଇଗଲେ ଆଗ ଷ୍ଟେସନରେ ଟ୍ରେନକୁ ରୋକି!

ଏ ଖବର ଟିଭିରୁ ଦେଖି କୌତୁହଳ

ଜାତ ହେଲା ବି ମୋର ମନରେ;

ତେଣୁ ସବିଶେଷ ବିବରଣୀ ପାଇଁ ମୁଁ ହାଜର ହେଲି ରେଳ

ବିଭାଗରେ କାମ କରୁଥିବ ମୋ ବନ୍ଧୁ ନିକଟରେ।

ପଚାରିଲି - ଭାଇ କି କାମ କରୁଚ କିଓ

ରେଳବଗିରେ ମୂଷା ଡେଉଁଛନ୍ତି;

ରେଳ କର୍ମଚାରୀ ବନ୍ଧୁ କହିଲା- ମୂଷା ଗୁଡାକ

ନିରୀହ ପ୍ରାଣୀ, ସେତେ ବେଶି କ୍ଷତିକାରକ ନୁହଁନ୍ତି!

କହିଲି - ହଁ ବୁଝେଇ ତ ଦେଉଛ

କହିକରି ଭାରି ଚିକଣିଆ ଭାଷା;

ମୂଷାକୁ ଖାଇବା ଲୋଭରେ ତା ପଛେପଛେ

ସାପ ଯଦି ପଶିଲା ପଡିବ ମହାଦଶା!

ବନ୍ଧୁ କହିଲା - ସହଜେ ତ ରେଳସେବା କ୍ଷତିରେ ଚାଲିଚି

ଭଡ଼ାଦର ବଢ଼େଇଲେ କରୁଚ ପାଟି;

ଏତିକି ଟଙ୍କାରେ ମୂଷା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ ଦେଖାନ୍ତୁ

ଆଣିକି ବାଘ, ଭାଲୁ, ହାତୀ?

ବରଂ ଟ୍ରେନରେ ମୂଷା ରହିବାଟା ଘରୁଆ

ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି କରେ;

ଖାସ୍ ମୂଷାର ଉପସ୍ଥିତି ଯୋଗୁ ଆପଣ

ଜାଣି ପାରିବେନି ଟ୍ରେନରେ ଅଛନ୍ତି କି ଘରେ!

ତା ଛଡା ଆପଣ ମାନେ ତ ଭଦ୍ରଲୋକ ସାଜି

ପଳେଇ ଯାଆନ୍ତି କାଗଜ ପକେଇ ଖାଇ ମୁଢି;

ବଗିରେ ବୁଟ, ମଟର ଓ ଚିନାବାଦାମ ଖାଇ

ତାର ଚୋପାକୁ ଫୋପାଡି।

ସଫେଇ କର୍ମଚାରୀମାନେ ବି ଦରମା ବୃଦ୍ଧି ଦାବୀରେ

ଅଧାଦିନ କାମ ବନ୍ଦ୍ କରନ୍ତି ବର୍ଷସାରା;

ମୂଷାମାନେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ସିନା

ସେସବୁକୁ ଖାଇ ବଗିକୁ ରଖନ୍ତି ସଫାସୁତୁରା!

ମୁଁ ପଚାରିଲି ବାଃ ଟ୍ରେନରେ ମୂଷାପାଳନର

ସକରାତ୍ମକ ଦିଗ ସରିଲା ନା ଆହୁରି ଅଛି?

ବନ୍ଧୁ କହିଲା ଅଛିନା, ତୁ ତ ଜାଣିଛୁ

ଆଜିକାଲି ସବୁକିଛିର ଗୈରୀକରଣ ଚାଲିଛି!

ତେଣୁ ଟ୍ରେନ୍‌ରେ ତ ଆଉ ବିରାଜମାନ

କରିପାରିବୁନି ଶ୍ରୀ ଗଣେଶଙ୍କୁ ;

ତେଣୁ ପ୍ରତିନିଧି ଭାବରେ ନିର୍ଭୟ

ଆଶ୍ରୟ ଦେଇଛୁ ତାଙ୍କର ମୂଷା ବାହନକୁ!!

ମୁଁ କହିଲି ବାଃ ଲାଗୁଛି

ସବ୍କା ସାଥ୍ ସବ୍କା ବିକାଶର ଛାପ ଏଠି ବି ବସିଛି;

ଏଠି ମଣିଷ ସହ

ଜନ୍ତୁଜୁନ୍ତାଙ୍କ ପାଇଁ ବି ଅଛେ ଦିନ୍ ଆସିଛି!

ଏବେ ମୁଁ ବୁଝୁଛି ଟ୍ରେନ୍ ଭିତରେ ଗନ୍ଧୁଥିବା

ମୂଷାଟା କାହିଁକି ମରିଥିବ;

ଲାଗୁଛି ଏଡିକିଟେ ଜୀବ ହୋଇ

ଏଡ଼େ ବଡ଼ ଟ୍ରେନ ପରିଚାଳନାର ଚାପରେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଥିବ!!