: ଶୁଭମ୍ ନାଏକ

ଏନ୍ତା ନାଇଁକି ପାତ୍ର ବାବୁ ଫୁନ୍ ନାଇଁ ଧରୁଥାଇ୤ ଧରୁଥାନ୍ ହେଲେ ଫରକ୍ ଏତକି ଯେ ଆଘ ସୁଇଚ୍ ଚିପୁଥିଲେ ଆରୁ ଏଖେନ୍ କାଁଚ୍ ଛିଉଛନ୍ ଇଥିର୍ ଭିତରେ ପାତ୍ରବାବୁ କହେସନ୤ ବୁଝଲ ବିଶ୍ବାସ ଆଘର ଫୁନଟା ବନେଥିଲା ହୋ ଇହାଦେ ଗୁପାତନା ଲାଗସି୤ ମୁଇଁ ଘାଏ ଘାଏ ଇ ସ୍ମାର୍ଟ୍ ଫୁନ୍ ଭିତରେ ଗୁନ୍ଧଲେଇଁ ହୋଇ ଯାଏସିଁ୤ ଇଥିରେ ହେନ୍ତା କାଣା ଅଛେ ଆଜ୍ଞା, ଚଳାବାକେ ସହଜ ଆଏ୤ ହଇ ଯେ ଆମର ଲେଖେଁ ଗାଁ ଇସ୍କୁଲେ ପାଠ୍ ପଢ଼ି କମ୍ ବୟସନୁ ସରକାରୀ କବାର କରା ଲୋକ୍ କେ ନୁହେଁ ସେ ଇଟା୤

କାଣା କହୁଛନ୍ ଆଜ୍ଞା ହେନ୍ତା ନୁହେଁ ସେ ଇଟା ସମକର ଲାଗି୤ ବୁଝଲେ ଆଜ୍ଞା ଦୁନିଆଁ କେନୁ କେନ୍‌କେ ଗଲାନ୤ ଆପଣ କେନ୍ ଅଛନ ଆଜ୍ଞା୤ ନାଇଁ ହୋ ବିଶ୍ବାସ ମୁଇଁ ଭାବୁଛେ ଇଟାକେ ଏକ୍ସ୍‌ଚେଞ୍ଜ୍ କରି ନେମି୤ ମୋର୍ କଥା ଥରେ ଶୁନୁନ୍ ଆଜ୍ଞା ରହୁନ୍୤ ଇହାଦେ ଆପଣ ଇତାର୍ ବ୍ୟବହାର୍ ନାଇଁ ଜାନବାର୍ ବଲି ଏକ୍ସଚେଞ୍ଜ୍ କରମି ବଲି କହୁଛନ୤ ପଛେ ଜାନଲେ ପସ୍ତାବେ୤ ହଇ ହୋ କାଣା ପସ୍ତାମି୤ ବୁଝଲେ ଆଜ୍ଞା ଆପଣ ଇଥିରେ ଖବରକାଗଜ ପଢ଼ି ପାରିବେ୤ ଦେଶବିଦେଶର ହାଲଚାଲ୍ ଜାନି ପାରିବେ୤ ସଥେ କେଁ ଖାଲି କାଣା ହେତକି ଆଜ୍ଞା, ଆପଣକଁର ଝି ପାଶକେ ପଏସା ପଠେଇ ପାରବେ୤ ବୁଝଲେ ଆଜ୍ଞା, ଆପଣ ଯେନ୍ କିଛିଦିନ ପହେଲାନୁ ମୋର ସଙ୍ଗେ ଫୁନରେ ଯେନ୍ କଥା ନାଇଁ ହଉଥିଲେ କାଏ, ଚାଏର୍ ଧାମ ବୁଲି ଆଏମି ବଲି୤ ତାର୍ ଲାଗି ଇଥିରେ ଆପଣ ସାଙ୍ଗେ ମେଡମ୍‌କଁର ଭି ରେଲ୍ ଟିକେଟ୍ ବୁକିଂ କରିପାରବେ୤ ବନେ ତ ବଢ଼ିଆଁ କଥା ତ ବିଶ୍ବାସ୤ ଆଘନୁ ଇତାର୍ ଗୁନ୍ ମାନେ କାଏଁ ଯେ ନାଇଁ ବଏଲ? ଆପଣ କେତେବେଳେ ସୁଯୋଗ ଦେଲେ ଯେ ଆଜ୍ଞା! ସେ ଯାହା ହଉ ବିଶ୍ବାସ ବନେ କଥାଟେ ବଏଲ୤ ଇହାଦେ ଜାନଲି ସ୍ମାର୍ଟ୍ ଫୁନର ଗୁନ୍୤

ତସଲାଡିହି, ସୁନ୍ଦରଗଡ଼, ଓଡ଼ିଶା