: ଶ୍ରୀମାନ୍ ଆର୍ତ୍ତତ୍ରାଣ ଖୁର୍ଡ଼ିଆ

ପ୍ରେମ କେତେ କଣ ପୀଡ଼ା ନ ଦିଏ

ମନକୁ ଭଙ୍ଗାଇ ଥରକରେ

ଲହୁ, ଲୁହ, ଦୁଃଖର ପସରା

ବୁଦ୍ଧିହୀନ କରିଦିଏ ନିଜ ସାମର୍ଥ୍ୟକୁ

ତଥାପି ହସୁଥାଏ ମନ

ବିନା ପ୍ରତିବାଦରେ

ସେଇ ବିଚ୍ଛେଦର ବିରହରେ ବି୤୧

ଦୁଃଖରେ ବି ହସିପାରେ ମନ

ଠିକ୍ ପ୍ରେମ ଫଗୁଣରେ ହସିବା ପରି

ମନ ଠିକ୍ ଜାଣେ

ଦୁଃଖର ଆଢୁଆଳରେ

ଉଭା ହୋଇଛି ସୁଖ, ସମ୍ବେଦନା

ଓ ପୀରତି ଶକତି

ଦୁଃଖ ଅପସରି ଗଲେ

ପାଖକୁ ଆସିବ ସିଏ

କ୍ଷତରେ ବାନ୍ଧିଦେବ ପଟି

ମଲମ ଲଗାଇଦେବ

ମୋ ମନରେ ଭରିଦେବ

ପୁଣିଥରେ ବଞ୍ଚିବାର ମନ୍ତ୍ର

ଆଉ ଗୋଟେ

ନୂଆ ମାୟାବିନୀ ନାରୀ ହୋଇ୤୨

ତା’ପରେ ସଞ୍ଚରିଯିବ ପ୍ରତିଟି କୋଷରେ

ନବପ୍ରାଣ, ପ୍ରସରିଯିବ ପୀରତି ପୀୟୁଷ

ପ୍ରେମର ବାଦଲ ଧିରେ ଧିରେ

ହୃଦୟକୁ ଢାଙ୍କି ରଖିବାପରି

ମନ ଭିତରେ ପରସି ଯିବ ପ୍ରେମ

ପୁଣି ନବନୀତ ଲାଗିବ ବିରହ ଜୀବନ୤୩

ମନ ସିନା ଜାଣେ

ଆଶା କେମିତି ବଞ୍ଚାଇ ରଖେ

ପ୍ରେମର ଉଲ୍ଲାସକୁ

ଜୀବନର ଆହ୍ଲାଦକୁ

ପୀରତିର ମହ୍ଲାରକୁ

ସପନର ଘୁଙ୍ଗୁରକୁ୤୪

ମନ ସିନା ଜାଣେ

ବୈଶାଖ ଥାଏ ବୋଲି ଫଗୁଣ ଆସେ

ବତାସ ଥାଏ ବୋଲି ମଳୟ ଆସେ

କୁମୁଦିନୀ ଥାଏ ବୋଲି ଚନ୍ଦ୍ର ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ପରଶେ

ସ୍ବପ୍ନ ଥାଏ ବୋଲି ନୂତନ ଜୀବନ ଆସେ

ଆଉ ଥରେ ପୁଣି ଭରି ଆସେ ସୁଖ

ଆଉ ପ୍ରତ୍ୟହ କରୁଥାଏ

ମିନତି

ଭାନୁର ଉଜ୍ଜ୍ବଳିତ କିରଣ ଭଳି୤୫

ସୌଦାମିନୀ ନିଳୟ, ବଙ୍କିଆ

ବୀରମହାରାଜପୁର, ସୁବର୍ଣ୍ଣପୁର

ଓଡ଼ିଶା, ୭୬୭୦୧୮

ଭ୍ରାମ୍ୟଭାଷ : ୯୪୩୯୧୪୦୮୧୪

ଇମେଲ୍ : akhurdia999@gmail.com