: ବାଲ୍ମୀକି ନାୟକ

ଗୋଟିଏ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ମନ୍ଦିରର ପୂଜାରୀମାନଙ୍କ ବିରୋଧରେ କିଛି ଭକ୍ତ ଲିଖିତ ଅଭିଯୋଗ ସ୍ଥାନୀୟ ପୋଲିସ ଥାନାରେ ଦେଲେ୤ ଥାନା ଅଧିକାରୀ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ମନ୍ଦିରର ଚାରିଜଣ ମୁଖିଆ ପୂଜାରୀଙ୍କୁ ନୋଟିସ ଦେଇ ଥାନାକୁ ଡକାଇଲେ୤

ଅଧିକାରୀ ପ୍ରଥମ ପୂଜାରୀଙ୍କ ପଚାରିଲେ - ପଣ୍ଡିତେ, ତୁମେ ଭକ୍ତମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ଟଙ୍କା ଦକ୍ଷିଣା ମାଗୁଛ, ସେ ନ ଦେଲେ ଦୁର୍ବ୍ୟବହାର କରୁଛ ବୋଲି ଅଭିଯୋଗ ଆସିଛି୤ ତୁମେ ଏଭଳି କରୁଛ କାହିଁକି? ପୂଜାରୀ କହିଲେ - ଏହି ଅଭିଯୋଗ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମିଥ୍ୟା ଆଜ୍ଞା୤ ମୁଁ ଭକ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ କେବଳ ମୋ ସେବାର ପ୍ରାପ୍ୟ ପାଉଣାଟି ମାଗୁଛି୤

ଅଧିକାରୀ - ତୁମେ କିଭଳି ସେବା କରୁଛ? ବୁଝେଇ କହିବକି?

ପୂଜାରୀ - ଆଜ୍ଞା, ଭକ୍ତଙ୍କର ବହୁତ ବଡ଼ ବଡ଼ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ମୁଁ କରି ଦେଉଛି୤ ଶୁଣନ୍ତୁ - ଜଣେ ଭକ୍ତ ଆସି କହିଲେ, ମୋ ବାପା ଆମକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଥିଲେ୤ ଆମ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ଅର୍ଜନ କରି ଦେଇ ଗତବର୍ଷ ଆଜିର ଦିନରେ ଆମକୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ୤ ଆମେ ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ କରି ପିଣ୍ଡଦାନ ଦେବାକୁ ଆସିଛୁ୤ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ବନା ଦେଇ କହିଲି, ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନ୍ତୁ ନାହିଁ୤ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ଆତ୍ମାକୁ ଶାନ୍ତ କରିଦେବି୤ ମୁଁ ଘଣ୍ଟାଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମନ୍ତ୍ର ପଢ଼ି ପଢ଼ି ନୟାନ୍ତ ହୋଇଗଲି କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କଅ ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା କେଉଁ ନର୍କରେ ଥିଲା କେଜାଣି ପିଣ୍ଡ ଖାଇବାକୁ ଜମା ଆସୁନଥିଲା୤ ଦୁଇଘଣ୍ଟା ପରେ ସେ ଆସି ପିଣ୍ଡ ଖାଇଲା୤

ଅଧିକାରୀ ତାତ୍ସଲ୍ୟ କରି କହିଲେ - ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ଆତ୍ମ ଆସି ତୁମେ ବାଢ଼ିଥିବା ପିଣ୍ଡ ଖାଇଲେ? ମୋ ସହିତ ଥଟ୍ଟା ଖେଳୁଛ?

ପୂଜାରୀ - ହଁ ଆଜ୍ଞା୤ ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ପାଇଁ ବଢ଼ାଯାଇଥିବା ପିଣ୍ଡ ଖାଇବାପାଇଁ ଆତ୍ମାମାନେ କାଉ ରୂପରେ ଆସନ୍ତି୤ ଆପଣ କ’ଣ ଜାଣିନାହାନ୍ତି?

ଥାନାଧିକାରୀ ଦ୍ବିତୀୟ ପୂଜାରୀଙ୍କୁ ଡାକି ସେହି ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ୤

ଦ୍ବିତୀୟ ପୂଜାରୀ - ଆଜ୍ଞା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋର ସେବାର ପାଉଣା ହିଁ ନିଏ୤ ଶୁଣନ୍ତୁ - ଜଣେ ଭକ୍ତ କହିଲେ, ମୋର କୋଟିଏ ଟଙ୍କାର ବ୍ୟବସାୟ ଆଜିକାଲି ବହୁତ କ୍ଷତିରେ ଚାଲିଛି୤ କେଉଁ ଗ୍ରହଦଶା ଯୋଗୁଁ ଏମିତି ହେଉଛି? ପଣ୍ଡିତେ ଆପଣ ବୁଝନ୍ତୁ୤ ମୁଁ ତାଙ୍କର ବ୍ୟବସାୟକୁ ଦୁରୁସ୍ତ କରିବାପାଇଁ ପ୍ରାୟ ଦୁଇଘଣ୍ଟା ମନ୍ତ୍ରପାଠ ପଢ଼ି ବିଭିନ୍ନ କର୍ମକାଣ୍ଡ କରି ଠାକୁରଙ୍କପା ଖରେ ନିବେଦନ କରିଦେଲି୤ କହିଲି ଆପଣ ଏଥର ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତୁ୤ ଲାଭ ହେବ ହିଁ ହେବ୤ ଶେଷରେ ସେ ଦକ୍ଷିଣା ଦେଲାବେଳକୁ କଞ୍ଜୁସୀ କରିଲେ୤ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଦୁଇପଦ ଅଖାଡୁଆ ଭାଷାରେ ଶୁଣେଇ ଦେଲି୤ ମୁଁ କଣ ଭୁଲ କଲି କୁହନ୍ତୁ୤

ଅଧିକାରୀ - ତାଙ୍କ ବ୍ୟବସାୟରେ ନିଶ୍ଚୟ ଉନ୍ନତି ହେବ ବୋଲି ଆପଣ କେମିତି ଜାଣିଲେ?

ପୂଜାରୀ - ସେ କମ୍ପାନୀକୁ ଯାଇ ଦେଖିଥାନ୍ତେ୤ ମୋ କଥା ସତକି ମିଛ ବୁଝିଥାନ୍ତେ୤ ଏବେ ତାଙ୍କର ସବୁ ଗଲା୤ ମୁଁ ଅଶାନ୍ତି ହେଲି୤ ମୋ ଠାକୁର ଅଶାନ୍ତି ହେଲେ୤ ତାଙ୍କର ଭଲ ହେବ କୁଆଡୁ?

ଥାନାଧିକାରୀ ତୃତୀୟ ପୂଜାରୀଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେଇ ଏକା ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଲେ୤

ତୃତୀୟ ପୂଜାରୀ - ଆଜ୍ଞା ଆମେ କେବେ ବି କାହାକୁ ଠକିବାକୁ ଚାହିଁବୁ ନାହିଁ୤ ଆମେ ଆମର ସେବା ବଦଳରେ ପାଉଣା ଦାବୀ କରୁଛୁ୤ ଶୁଣନ୍ତୁ - ଜଣେ ଭକ୍ତ ଆସି କହିଲେ, ମୋର ପୁଅଟି ପାଠପଢ଼ି ଡିଗ୍ରୀଧରିଦୁଇ ବର୍ଷ ହେଲା ଚାକିରୀ ନ ପାଇ ବସିଛି୤ ସେହିଭଳି ମୋ ଝିଅଟି ବିବାହ ଯୋଗ୍ୟା ହୋଇ ପାଞ୍ଚବର୍ଷ ହେଲା ଘରେ ବସିଛି୤ କେଉଁ ଗ୍ରହଦଶାରୁ ଏମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ସୁଧୁରି ପାରୁନାହିଁ ପଣ୍ଡୀତେ ଟିକେ କହିବେ କି? ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ବନା ଦେଇ କହିଲି, ପୂଜାର୍ଚ୍ଚାନା ଦ୍ବାରା ସବୁ ଗ୍ରହକୁ ଶାନ୍ତି କରାଯାଇପାରେ୤ ଆପଣ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ବସନ୍ତୁ ମୁଁ ପୂଜା ଆରମ୍ଭ କରୁଛି୤ ମୁଁ ମନଧ୍ୟାନ ଲଗାଇ ତାଙ୍କ ପାଇଁ କର୍ମକାଣ୍ଡ କଲି୤ କେତେ ଦେବୀ ଦେବତାଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଲା୤ ଶେଷରେ ସେ ଦକ୍ଷିଣା ପାଇଁ ଦର କଷିଲେ୤ ବାଦ ବିବାଦ ପରେ ଯାହା ଦେଲେ ରଖିଲି୤ ତାଙ୍କର କିନ୍ତୁ ସବୁ କିଛି ବିଫଳ ହେଲା୤ ମୋର ମନ ଅଶାନ୍ତି ହୋଇ ଥିବାରୁ ମନେ ମନେ ଅଭିଶାପ ଦେଲି, ଯାଅ ତୁମ ମନୋସ୍କାମନା ପୂରଣ ନ ହେଉ୤

ଶେଷରେ ଚତୁର୍ଥ ପୂଜାରୀ ଆସି ଟିକିଏ ନରମ ଗଳାରେ କହିଲେ - ଆଜ୍ଞା ସତ କଥା ହେଉଛି ଆମର ଅଳ୍ପ ଶିକ୍ଷା୤ ଏତିକି ଶିକ୍ଷାରେ ଆମକୁ କେଉଁଠି ଭଲ ଚାକିରୀ ମିଳିବ ନାହିଁ୤ ତେଣୁ ଦାଦା ବାପା ଅମଳରୁ ପରମ୍ପରାକ୍ରମେ ଏହି ଠାକୁର ସେବାରେ ଆମେ ରହିଛୁ୤ ପେଟ ପୋଷିବା ପାଇଁ ଏହା ହିଁ ଏକମାତ୍ର ପନ୍ଥା୤ ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଶ୍ବାସ ଯେ ଆମେ ମନ୍ତ୍ରପଢ଼ି ପୂଜାକଲେ ତାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ସିଦ୍ଧି ହୋଇଯିବ୤ ଆମେ ତ ଆମ କାମ କରୁଛୁ୤ ସେମାନେ ତାଙ୍କର ପ୍ରାରବ୍ଧ ଅନୁସାରେ ଫଳ ପାଇବେ୤ ଆମ ଉପରେ ରାଗିଲେ କଣ ହେବ? ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା ଶୁଣନ୍ତୁ ଆଜ୍ଞା - ଆଜିକାଲି ଶିକ୍ଷିତ ଭକ୍ତ ମାନଙ୍କ ଆଗରେ ମନ୍ତ୍ର ପଢ଼ିବା ବଡ଼ କଷ୍ଟକର କାମ୤ କାଳେ କେହି ଆମର ସଂସ୍କୃତ ଶ୍ଳୋକରେ ଭୁଲ ବାଛିଦେବ ବୋଲି ଡର ମଧ୍ୟ ରହୁଛି୤ ସୁଖର କଥା ଯେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେହି ମୋର ଭୁଲ ଧରି ପାରିନାହାନ୍ତି୤ ଆମେ ସ୍କୁଲରେ ପଢ଼ିବା ସମୟରୁ ଯେତିକି ଦେବାଦେବୀଙ୍କ ଆରାଧନା ପାଇଁ ମନ୍ତ୍ର ଘୋଷି ଘୋଷି ମନେ ରଖିଛୁ ସେତିକିରେ କାମ ଚଳିଯାଊଛି୤

ଥାନା ଅଧିକର ସମସ୍ତଙ୍କର ବୟାନକୁ ଲିପିବଦ୍ଧ କରି ରଖିଲେ୤ ଅଭିଯୋଗକାରୀ ଭକ୍ତମାନଙ୍କୁ ଏକା ଦିନରେ ଡକାଇ, ପୂଜାରୀ ମାନଙ୍କ ଉତ୍ତର ପଢ଼ି ଶୁଣେଇସାରି ପଚାରିଲେ - କୁହନ୍ତୁ, କଣ କରାଯାଇ ପାରିବ୤

ଭକ୍ତମାନେ ପରସ୍ପରଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଚୁପ୍ ରହିଲେ୤

ଅନ୍ୟକାମରେ ଥାନାକୁ ଆସିଥିବା ଜଣେ ବୟୋଜ୍ୟୋଷ୍ଠ ଅବସରପ୍ରାପ୍ତ ଅଧ୍ୟାପକ ଥାନା ଅଧିକାରଙ୍କୀ ଉତ୍ତର ଶୁଣୁଥିଲେ୤ ସେ କହିଲେ, କ୍ଷମା କରିବେ ଏ ବିଷୟରେ ମୁଁ କିଛି କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି୤ ସମସ୍ତେ ଭଦ୍ରଲୋକଙ୍କୁ ଚାହିଁଲେ୤ ଅଧିକାରୀ କହିଲେ - ହଁ ଆଜ୍ଞା କୁହନ୍ତୁ୤ ଆପଣ ଜଣେ ଅନୁଭବି ଅଧ୍ୟାପକ, ଏହି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ କରନ୍ତୁ୤

ଅଧ୍ୟାପକ କହିଲେ - ମୋ ମତରେ ପୂଜାରୀମାନଙ୍କର କୌଣସି ଦୋଷ ନାହିଁ୤ ସବୁ ଦୋଷ ଆମର୤ ଆମ ଘରକୁ ପାଣି ପାଇପ ସଜାଡ଼ିବା ପାଇଁ କିମ୍ବା ବିଜୁଳି ମିସ୍ତ୍ରୀ ଆସିଲେ ଆଜିକାଲି ସେମାନଙ୍କର ଦାବି ଅନୁସାରେ ଆମେ ଜାଣି ଜାଣି ତାଙ୍କୁ ଅଧିକ ପାରିଶ୍ରମିକ ଦେଉଛୁ୤ ପୂଜାରୀମାନେ ତ ଆମର ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ଖୁଆଉଛନ୍ତି, କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କାର କ୍ଷତିକୁ ଲାଭରେ ପରିଣତ କରି ବ୍ୟବସାୟକୁ ଆଗେଇ ଦେଉଛନ୍ତି, ଆମର ପୁଅକୁ ଚାକିରୀ ଆଉ ଝିଅକୁ ବର ଯୋଗାଇ ଦେଉଛନ୍ତି୤ ଏହା ହିଁ ଆପଣମାନଙ୍କ ବିଶ୍ବାସ୤ ଏତେବଡ଼ କାମପାଇଁ ପାରିଶ୍ରମିକ ବି ଅଧିକ ହିଁ ହେବ, ଦିଅନ୍ତୁ୤ ଅଭିଯୋଗ କରିଛନ୍ତି କାହିଁକି?

ଆପଣ ସମସ୍ତେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ - ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିବା ଲୋକର ଆତ୍ମା କାଉ ହୋଇ ଆସି ପିଣ୍ଡ ଖାଇବ କି? ବ୍ୟବସାୟରେ ଲାଭକ୍ଷତି ତ ଲାଗିରହିବ୤ ଯିଏ ବ୍ୟବସାୟ କଳା ଜାଣିଥାଏ ସେ କ୍ଷତିରୁ କେମିତି ଲାଭ ହେବ ଚିନ୍ତା କରିବ୤ ପୁଅର ଚାକିରୀ ହେଉ କି ଝିଅର ବିବାହ ହେଉ ସେ ସବୁ କେଉଁ ଗ୍ରହ ଠିକ୍ କରିଦେଇ ପାରିବ ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି? ଅସଲ କଥା ହେଲା ଭିତ୍ତିହୀନ ବିଶ୍ବାସ ତ୍ୟାଗ କରନ୍ତୁ ଓ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ବିକାଶ କରନ୍ତୁ୤

ଏତିକି ଶୁଣି ଭକ୍ତମାନେ ଅଧ୍ୟାପକଙ୍କୁ ନମସ୍କାର କରିବା ସହିତ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଇ ଥାନାରୁ ବାହାରିଗଲେ୤

ଥାନା ଅଧିକାରୀ ଅଧ୍ୟାପକଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରି କହିଲେ - ଆଜ୍ଞା ଆପଣ ଆଜି ମୋର ଜ୍ଞାନ ଚକ୍ଷୁ ଖୋଲିଦେଲେ୤

ଅଧ୍ୟାପକ କହିଲେ - ମୁଁ କେବଳ ଅଧ୍ୟାପକ ନୁହେଁ ଜଣେ ହେତୁବାଦୀ ମଧ୍ୟ୤ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଘଟଣାର ବୈଜ୍ଞାନିକ କାରଣ ଖୋଜି ବାହାର କରିବା ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କର ଧର୍ମ ହେଉ୤

ବେଙ୍ଗାଳୁରୁ, କର୍ଣ୍ଣାଟକ

ଭ୍ରାମ୍ୟଭାଷ : ୯୪୮୨୦୧୬୨୬୦