: କାର୍ତ୍ତିକ ପାଣିଗ୍ରାହୀ

ଅନେକ ପଢ଼ିଛି ତୁମ ବିଷୟରେ

ଅନେକ ଶୁଣିଛି ତୁମ ବିପକ୍ଷରେ

କିଛି କଥା କିଛି ବ୍ୟଥା

କିଛି ଆଖ୍ୟାନ କିଛି ଉପାଖ୍ୟାନ

ମା ର ପ୍ରେମରେ ତୁମେ

ଭାଇର ଶାସନରେ ତୁମେ

ସଖାର ହୃଦୟରେ ତୁମେ

ସଖିର ବେଦନାରେ ତୁମେ

ରାଧାର ପ୍ରେମରେ ତୁମେ

ଅଷ୍ଟମହିଷିଙ୍କ ପ୍ରଣୟରେ ତୁମେ

ମହାଭାରତର ଆରମ୍ଭରେ ତୁମେ

ମହାପ୍ରଳୟର ଅନ୍ତ ବି ତୁମେ

ସବୁଥିରେ ତୁମ ନିଷ୍ଠୁରପଣିଆର ବଖାଣ

ହେ କୃଷ୍ଣ, ସତ କୁହ ତ

ସତରେ କଣ ତୁମେ ???

କେବେ କଣ ତୁମ ମନ ଖୋଜିନି

ମା ର ମମତା.... ?

କେବେ କଣ ତୁମ ହାତ ଲୋଡ଼ିନି

ବନ୍ଧୁର ବାହୁର ବନ୍ଧନ.... ?

କେବେ କଣ ତୁମ ଦେହ ମାଗିନି

ପ୍ରାଣୟର ଉଷ୍ମ ଆଲିଙ୍ଗନ...?

କେବେ କଣ ତୁମ ହୃଦୟ ବୀଣାରେ

ଝଙ୍କୃତ ହୋଇନି ରାଧାରାଣୀର କଥା...?

ହେ କେଶବ...

ଏତିକି ତ କହିଦିଅ...

ଭଲ ପାଇବା ଓ ପ୍ରେମ କରିବାର ଦୋଛକିରେ

ତୁମେ ଦେଇଛ କଣ ଆଉ ପାଇଛ କଣ...?

ଏତିକି ତ କହିଦିଅ

ସମସ୍ତଙ୍କର ଲୁହକୁ ସାଉଁଟି

କେମିତି ଲୁଚାଇଛ ଆଖିର କୋଣରେ,

ସମସ୍ତଙ୍କର ଦୀର୍ଘଶ୍ବାସରେ

କେମିତି ଜଳୁଛ ତିଳ ତିଳ ହୋଇ,

ଏତିକି ତ କହିଦିଅ....

ସବୁରି କଳଙ୍କକୁ ନିଜ ଦେହରେ ବୋଳି

ତୁମେ ଆଜି କଳା ହୋଇଯାଇଛ ବୋଲି...!!