: ମାମାଜିନି ପ୍ରଧାନ

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟରୁ ଆରମ୍ଭ କଲି ଯାତ୍ରା,

ଅସ୍ତ ପରେ ଫେରିଲି ।

କେଉଁଠି ଟିକେ,

ଖୋଜି ପାଇଲି ନାହିଁ ତୃପ୍ତି !

ବୁଝିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲି

ସଦ୍ୟଜାତ ଶିଶୁର ଓଠର ଭାଷାକୁ ।

ପଚାରିଲି ଯାଇ ମୃତ୍ୟୁର ବିଛଣାରେ,

ଶୋଇଥିବା ବୃଦ୍ଧକୁ ।

କେଉଁଠି ଟିକେ,

ଖୋଜି ପାଇଲି ନାହିଁ ତୃପ୍ତି !

ସାଙ୍ଗ ମେଳେ କରୁଥିବା ହସଗପ,

କାହାକୁ କରି ଉପହାସ ।

କେବେ ହାରି ଦୁଃଖରେ ମ୍ରିୟମାଣ ହୋଇ.

କେବେ ଅନ୍ୟକୁ ଆଶ୍ୱସନା ଦେଇ ।

କେଉଁଠି ଟିକେ,

ଖୋଜି ପାଇଲି ନାହିଁ ତୃପ୍ତି !

ମିଛ କହି ଧରା ପଡ଼ିବାରେ,

ସତ କହି ଦଣ୍ଡ ପାଇବାରେ,

ଇର୍ଷାରେ ଜଳିବାରେ,

ଅନ୍ୟ ପାଇଁ ତ୍ୟାଗ କରିବାରେ ।

କେଉଁଠି ଟିକେ,

ଖୋଜି ପାଇଲି ନାହିଁ ତୃପ୍ତି !

ନା ସ୍ୱପ୍ନରେ ଶୋଇ,

ନା ବାସ୍ତବରେ ଚେଇଁ,

ନା ପ୍ରତିକ୍ଷା କରି, ନା ଉପେକ୍ଷା ସହି ।

କେଉଁଠି ଟିକେ,

ଖୋଜି ପାଇଲି ନାହିଁ ତୃପ୍ତି !

ଦିନର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦନ କରି

ରାତ୍ରିରେ କ୍ଳାନ୍ତ ମେଣ୍ଟେଇ ସାରି ।

ଅତୀତର ସ୍ମୃତିକୁ ମନେ ପକାଇ,

ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ।

କେଉଁଠି ଟିକେ,

ଖୋଜି ପାଇଲି ନାହିଁ ତୃପ୍ତି ! !